We gaan op vakantie en we nemen mee - deel II. Twee debuten: 'Ik reis alleen' van Samuel Bjørk en 'Tunis' van René van Rijckevorsel
Een nagelaten gedicht van Rogi Wieg I
Tot nu toe zag ik liever af van het bespreken van poëzie – het uitleggen van een gedicht, het interpreteren ervan, laat staan zeggen of ik het mooi of lelijk vind, dus het beoordelen – dat is schijnbaar iets voor fijnproevers. Vaak voel ik me een vreemde eend in de bijt van ‘culturele’ mensen: ik die wel eens een enkele keer naar een museum geweest ben, sta...
We gaan op vakantie en nemen mee… deel 1
Vreemd toch, dat thrillers en detectives als ontspanning worden gezien en meestal in groten getale in de vakantiekoffer zitten (die met een e-reader niet zwaar hoeft te worden). Vaak spelen de gruwelijkste moorden daarin een rol - ik geniet er soms ook van, dat geef ik volmondig toe, terwijl wij, hier in Sappemeer in ons huisje op de kale vlakte, na 10 minuten Opsporing Verzocht kijken, de TV...
Het boek der boeken – herinneringen III
... En juist op dat moment kwam dit boekje voorbij, tweedehands, dat weet ik ook nog: 'De mens heet mens - het boek Prediker: Nieuwe vertaling en verklarende essays', van Pius Drijvers en Pé Hawinkels. Het was voor het eerst in mijn 'heiden'dom dat ik weer iets kocht wat met de bijbel te maken had, en ik kocht het, omdat ik wist dat Prediker voor menigeen een vreemde eend in de bijt is in die...
Wilhelm Genazino, Geluk als het geluk ver te zoeken is
Een maf boek. Dat kan ik nu alvast constateren. Maar op de één of andere manier past dit boek op mijn leven als het metalen dekseltje van een pottertjesdoosje op de onderkant ervan: bij mij past het er nooit weer zo mooi op als ik het ervan afgehaald heb, het wringt, vandaar. Dergelijke constateringen, maar dan andere, doet de hoofdpersoon in het boek ook, waaruit dan diep melancholieke...