De onlangs uitgekomen roman van Renate Dorrestein, Reddende engel, begint omineus. De ik-persoon, Sabine, komt midden in het heuvellandschap van Limburg tot de ontdekking dat ze vergeten heeft te tanken. Ze is ook haar telefoonoplader vergeten mee te nemen, haar telefoon is bijna leeg, het schemert en er dreigt een zwaar onweer. Bovenop een heuvel komt ze bij een vijfsprong – midden op staat een...
Terwijl de lente volop straalt alsof zij de zomer zelve is, voelt het haast bizar om na te denken over de manier waarop ikzelf zou willen doodgaan. Dat ik daar toch toe kom, terwijl om me heen een luid vogelgekwetter uit de bomen opstijgt, een enkele bladerdos van een nog lichter en priller groen dan de net weer aangegroeide bamboestruik voor mijn raam, heeft te maken met de novelle die ik las...
‘Waar was jij op het moment van de Bijlmerramp?’ Dit soort vragen stellen we elkaar als we gedenkwaardige gebeurtenissen memoreren. Het houdt onze herinnering levendig – ik weet nog precies waar ik was toen die Boeing 787 neerstortte op de Bijlmer. De in Groningen wonende schrijfster Anjet Daanje (pseudoniem van Anjet den Boer) volgt in haar boek JL een omgekeerd procedé: recente historische...
Recentelijk kwamen er van regeringswege plannen om bij een ‘voltooid leven’ hulp bij zelfdoding onder strikte condities toe te staan. Hierna barstte in de publieke opinie de discussie los, zoals altijd bij ethische kwesties rondom het beschikkingsrecht over het leven. De roman Moedervlekken die dit jaar verscheen, is natuurlijk niet...
Vandaag had ik een bundel aangeschaft van Eva Gerlach – dezelfde bundel van de Mijnheer Touba gedichten – waar ik al eerder een blog aan gewijd heb. Ik ben geen poëzie recensent, dus helemaal veilig voelt het niet om daaruit nog één gedicht te bespreken. Veilig – hoe betrekkelijk makkelijk is dat woord voor mij. Dat is het niet voor dat vierjarig meisje met haar oudere zus in...